Διαδραστικό Γλωσσάρι - Ψηφιακός Μετασχηματισμός

Η ανάλυση των μεγάλων/μαζικών δεδομένων αναφέρεται στη χρήση τεχνικών, τεχνολογιών και εργαλείων λογισμικού για την ανάλυση μαζικών δεδομένων που προέρχονται από πηγές δεδομένων της δικής σας επιχείρησης ή από άλλες πηγές δεδομένων.

Πηγές: ΕΛΣΤΑΤ, Έρευνα για τη Χρήση τεχνολογιών πληροφόρησης, επικοινωνίας και ηλεκτρονικού εμπορίου στις επιχειρήσεις, έτους 2020 και Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης και Ηλεκτρονικού Περιεχομένου, Η μέτρηση των δραστηριοτήτων Επιστήμης, Τεχνολογίας και Καινοτομίας, Εγχειρίδιο του Όσλο, 2018, Κατευθυντήριες Γραμμές για τη Συλλογή, την Παρουσίαση και την Χρήση Στατιστικών Δεδομένων για την Καινοτομία, 4η έκδοση της μεταφρασμένης έκδοσης, σελ. 280, Πρωτότυπη έκδοση των ΟΟΣΑ και Eurostat με ISBN 978-618-5557-20-1.

Με τον όρο «δεδομένα» αναφερόμαστε στη δομημένη πληροφορία που μπορεί να αφορά τις διαδικασίες, τις υποδομές και τις παροχές της επιχείρησης, τη δραστηριότητα και τις προτιμήσεις των πελατών της, την εφοδιαστική αλυσίδα, τους προμηθευτές και τους συνεργάτες της, το περιβάλλον δραστηριοποίησής της και γενικότερα κάθε σύνολο πληροφοριών που σχετίζεται με τη λειτουργία της επιχείρησης ή τη στρατηγική της καθώς και δομημένες πληροφορίες που ενδέχεται να αφορούν τρίτα μέρη.

Αν και δεν υπάρχει επίσημος ορισμός για τους δημόσιους ερευνητικούς φορείς (ενίοτε αναφέρονται επίσης ως δημόσιοι ερευνητικοί οργανισμοί), πρέπει να πληρούν δύο κριτήρια: α) να έχουν ως κύρια οικονομική δραστηριότητα την έρευνα και ανάπτυξη (Ε&Α) και β) να ελέγχονται από το κράτος. Δεν περιλαμβάνονται, ως εκ τούτου, τα μη κερδοσκοπικά ερευνητικά κέντρα, που ανήκουν αμιγώς στον ιδιωτικό τομέα. 

Πηγή: Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης και Ηλεκτρονικού Περιεχομένου, Η μέτρηση των δραστηριοτήτων Επιστήμης, Τεχνολογίας και Καινοτομίας, Εγχειρίδιο του Όσλο, 2018, Κατευθυντήριες Γραμμές για τη Συλλογή, την Παρουσίαση και την Χρήση Στατιστικών Δεδομένων για την Καινοτομία, 4η έκδοση της μεταφρασμένης έκδοσης, σελ. 272, Πρωτότυπη έκδοση των ΟΟΣΑ και Eurostat με ISBN 978-618-5557-20-1.

Το Διαδίκτυο των πραγμάτων αναφέρεται σε διασυνδεδεμένες συσκευές ή συστήματα, συχνά αποκαλούμενες «έξυπνες» συσκευές ή συστήματα που συλλέγουν και ανταλλάσσουν δεδομένα και μπορούν να παρακολουθούνται ή να ελέγχονται από απόσταση μέσω του Διαδικτύου. Παραδείγματα χρήσης:

• «έξυπνοι» θερμοστάτες, «έξυπνοι» λαμπτήρες ή «έξυπνοι» μετρητές,
• ετικέτες ταυτοποίησης-εντοπισμού σημάτων ραδιοσυχνότητας (RFID) ή πρωτοκόλλου Internet (IP) που εφαρμόζονται ή ενσωματώνονται σε ένα προϊόν ή αντικείμενο με παραγγελία για τον εντοπισμό τους.
• αισθητήρες για την παρακολούθηση των αναγκών κίνησης ή συντήρησης οχημάτων που παρακολουθούνται μέσω του Διαδικτύου.

Πηγή: ΕΛΣΤΑΤ, Έρευνα για τη Χρήση τεχνολογιών πληροφόρησης, επικοινωνίας, επικοινωνίας και ηλεκτρονικού εμπορίου στις επιχειρήσεις, 2020. Ανακτήθηκε από: http://helpdesk.metrics.ekt.gr/index.php?/Knowledgebase/Article/View/59/11/-.

Οι Επιχειρήσεις είναι οργανισμοί που ασχολούνται με εμπορικές, βιομηχανικές ή άλλες κερδοσκοπικές δραστηριότητες. Αυτές περιλαμβάνουν μεγάλες εταιρείες, επιχειρηματίες, νεοσύστατες επιχειρήσεις, μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις (ΜμΕ). Ο όρος δεν καλύπτει βιομηχανικές ή επιχειρηματικές ενώσεις.

Πηγή: OECD Survey on Open Government Data (Glossary of Terms), 2021.

Οι Εφαρμογές - Τεχνολογίες αυτοματισμών και ρομποτικής είναι τεχνολογίες που επιτρέπουν τον έλεγχο μηχανών, με αυτοματοποιημένο τρόπο, την χρήση τους για πολλαπλούς σκοπούς και τον επαναπρογραμματισμό τους. Εφαρμογές αυτών των τεχνολογιών απαντώνται και χρησιμοποιούνται σε αυτόματες επιχειρησιακές διαδικασίες κυρίως στη βιομηχανία.

Πηγή: International Federation of Robotics, Digital Economy Report 2019, United Nations Conference on Trade and Development, United Nations.

Μια καινοτομία είναι ένα νέο ή βελτιωμένο προϊόν ή διαδικασία (ή συνδυασμός των δύο) που διαφέρει σημαντικά από προηγούμενα προϊόντα ή διαδικασίες της ίδιας μονάδας και έγινε διαθέσιμο σε πιθανούς χρήστες (προϊόν) ή τέθηκε σε λειτουργία από τη μονάδα (διαδικασία).

Πηγή: Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης και Ηλεκτρονικού Περιεχομένου, Η μέτρηση των δραστηριοτήτων Επιστήμης, Τεχνολογίας και Καινοτομίας, Εγχειρίδιο του Όσλο, 2018, Κατευθυντήριες Γραμμές για τη Συλλογή, την Παρουσίαση και την Χρήση Στατιστικών Δεδομένων για την Καινοτομία, 4η έκδοση της μεταφρασμένης έκδοσης, σελ. 20, 63, Πρωτότυπη έκδοση των ΟΟΣΑ και Eurostat με ISBN 978-618-5557-20-1.

Η ψηφιακή ασφάλεια / κυβερνοασφάλεια αποτελεί το σύνολο των εργαλείων, πολιτικών, θεωρητικοποιήσεων ασφάλειας, συμβουλών ασφάλειας, κατάρτισης, βέλτιστων πρακτικών, ασφάλειας και τεχνολογιών, οι οποίες μπορούν να χρησιμοποιηθούν, για να προστατεύσουν το ψηφιακό περιβάλλον και τους οργανισμούς, όπως επίσης και τα πλεονεκτήματα αυτών. 

Πηγή 1: ENISA 2015, Definition of Cybersecurity. Gaps and Overlaps in Standardisation, V1.0. σελ. 17, Ανακτήθηκε από: https://www.enisa.europa.eu/publications/definition-of-cybersecurity, (Τελευταία πρόσβαση 13-02-2023), ISBN: 978-92-9204-155-7 DOI: 10.2824/4069.

Η ψηφιακή ασφάλεια / κυβερνοασφάλεια καλύπτει όλες τις πτυχές περιστατικών τηςπρόβλεψης, ανοχής, ανίχνευσης, μετριασμού, αφαίρεσης, ανάλυσης και της διερεύνησης περιστατικών στον κυβερνοχώρο. Λαμβάνοντας υπόψη τους διαφορετικούς τύπους στοιχείων του κυβερνοχώρου, η ασφάλεια στον κυβερνοχώρο θα πρέπει να καλύπτει τα κάτωθι χαρακτηριστικά: διαθεσιμότητα, αξιοπιστία, ασφάλεια, εμπιστευτικότητα, ακεραιότητα, διατηρησιμότητα (για μετρήσιμα συστήματα, πληροφορίες και δίκτυα), ισχυρότητα, επιβιωσιμότητα, ανθεκτικότητα να υποστηρίζει τη δυναμικότητα του κυβερνοχώρου), υπευθυνότητα, αυθεντικότητα και μη άρνηση για την υποστήριξη της ασφάλειας των πληροφοριών.

Πηγή 2: ENISA, 2017, ENISA - Overview of Cybersecurity and Related Terminology, V1.0, σελ. 6, Ανακτήθηκε από: https://www.enisa.europa.eu/publications/enisa-position-papers-and-opinions/enisa-overview-of-cybersecurity-and-related-terminology.

«Mεγάλα/μαζικά δεδομένα» καλούνται τα δεδομένα που είναι πολύ μεγάλα ή σύνθετα για να μπορούν να υποστούν επεξεργασία μέσω συμβατικών εργαλείων και τεχνικών επεξεργασίας δεδομένων. Αυτά δημιουργούνται από δραστηριότητες που διεξάγονται ηλεκτρονικά και από επικοινωνίες μεταξύ μηχανών (π.χ. δεδομένα που παράγονται από δραστηριότητες μέσων κοινωνικών δικτύωσης, από παραγωγικές διαδικασίες, κ.λπ.). Τα κύρια χαρακτηριστικά των μεγάλων/μαζικών δεδομένων (big data) είναι:

• Σημαντικός όγκος που αναφέρεται στις τεράστιες ποσότητες δεδομένων, οι οποίες παράγονται με την πάροδο του χρόνου,
• Ποικιλομορφία που αναφέρεται στον διαφορετικό μορφότυπο των σύνθετων δεδομένων, είτε αυτά είναι δομημένα είτε όχι (π.χ. κείμενα, βίντεο, εικόνες, φωνή, docs, δεδομένα των αισθητήρων, αρχεία καταγραφής δραστηριοτήτων, ροές δεδομένων, συντεταγμένες, κλπ) και
• Ιδιαίτερα μεγάλη ταχύτητα (velocity) με την οποία τα δεδομένα παράγονται, γίνονται διαθέσιμα και αλλάζουν με την πάροδο του χρόνου.

Πηγή: ΕΚΤ, Helpdesk – Συχνές ερωτήσεις: Καινοτομία στο http://helpdesk.metrics.ekt.gr/index.php?/Knowledgebase/Article/View/59/11/- από ΕΛΣΤΑΤ, Έρευνα για τη Χρήση τεχνολογιών πληροφόρησης, επικοινωνίας, επικοινωνίας και ηλεκτρονικού εμπορίου στις επιχειρήσεις, έτους 2020.

Το Σύστημα Τεχνητής Νοημοσύνης είναι ένα λογισμικό που αναπτύσσεται με μια ή περισσότερες τεχνικές και προσεγγίσεις (αναφέρονται στο παράρτημα I της πρότασης νόμου για την Τεχνητή Νοημοσύνη, π.χ. μηχανική μάθηση, γνωσιακές προσεγγίσεις και προσεγγίσεις βασισμένες στα στατιστικά μοντέλα). Αυτό μπορεί να ισχύει για ένα δεδομένο σύνολο στόχων, οι οποίοι καθορίζονται από ανθρώπους να παράγουν αποτελέσματα, όπως περιεχόμενο, προβλέψεις, συστάσεις ή αποφάσεις, οι οποίες επηρεάζουν τα περιβάλλοντα με τα οποία αλληλεπιδρά. Πηγή: Πρόταση νόμου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Τεχνητή Νοημοσύνη (COM/2021/206 τελική-οριστικοποιημένη εκδοχή).

Το Σύστημα Τεχνητής Νοημοσύνης αναφέρεται σε ένα μηχανογραφικό σύστημα που μπορεί, για ένα συγκεκριμένο σύνολο καθορισμένων από τον άνθρωπο στόχων, να κάνει προβλέψεις, προτάσεις ή να λάβει αποφάσεις που επηρεάζουν πραγματικά ή εικονικά περιβάλλοντα. Τα συστήματα αυτά έχουν σχεδιαστεί για να λειτουργούν με διαφορετικά και ποικίλα επίπεδα αυτονομίας.

Πηγή: OECD Recommendation on Artificial Intelligence (2019).

Η Τεχνητή Νοημοσύνη αναφέρεται στην ικανότητα μιας μηχανής να αναπαράγει τις γνωστικές λειτουργίες ενός ανθρώπου, όπως είναι η μάθηση, ο σχεδιασμός και η δημιουργικότητα. Η Τεχνητή Νοημοσύνη καθιστά τις μηχανές ικανές να «κατανοούν» το περιβάλλον τους, να επιλύουν προβλήματα και να δρουν προς την επίτευξη ενός συγκεκριμένου στόχου. Ο υπολογιστής λαμβάνει δεδομένα (τα οποία είναι ήδη έτοιμα ή συλλεγμένα μέσω αισθητήρων, π.χ. κάμερας), τα επεξεργάζεται και ανταποκρίνεται βάσει αυτών. Τα συστήματα Τεχνητής Νοημοσύνης είναι ικανά να προσαρμόζουν τη συμπεριφορά τους σε ένα ορισμένα βαθμό αναλύοντας τις συνέπειες προηγούμενων δράσων και επιλύοντας προβλήματα με αυτονομία.

Πηγή: Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο – Επικαιρότητα 2021. Τι είναι η τεχνητή νοημοσύνη και πώς χρησιμοποιείται; | Επικαιρότητα | Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (europa.eu).

Η τεχνολογία αλυσίδας συναλλαγών είναι μία νέα τεχνολογία που παρουσιάζεται ως μία δημόσια διανεμημένη σειρά δεδομένων, χωρισμένη σε χρονικά αριθμημένα τμήματα, ενώ δεν είναι δυνατόν να τροποποιηθεί το ιστορικό της. Οι τεχνολογίες αυτές επιτρέπουν σε διαφορετικά μέρη να αλληλοεπιδράσουν σε ασφαλείς συναλλαγές χωρίς κανένα ενδιάμεσο. Κάθε καινούρια ομάδα καταχωρήσεων συνδέεται με τις προηγούμενες, δημιουργώντας μία αλυσίδα καταχωρίσεων. Είναι ευρέως γνωστή ως η τεχνολογία πίσω από τα κρυπτονομίσματα, αλλά είναι επίσης σχετική με και για πολλά ακόμα πεδία ενδιαφέροντος. Αυτά, περιέχουν ενδεικτικά την ψηφιακή αναγνώριση, τα δικαιώματα κτήσης, την καταμέτρηση ψήφων, τη διαφύλαξη και διαφάνεια δημοσιονομικών και άλλων αρχείων, την πιστοποίηση προϊόντων και υπηρεσιών, τα κοινωνικά δίκτυα, τους τραπεζικούς, ασφαλιστικούς και κατασκευαστικούς τομείς.

Πηγή: Digital Economy Report 2019, United Nations Conference on Trade and Development, United Nations, OECD Blockchain Primer.

Οι τεχνολογίες ασύρματων δικτύων 5ης γενιάς είναι βελτιωμένες τεχνολογίες ασύρματων δικτύων. Έχουν σχεδιαστεί με γνώμονα τη σύνδεση όχι μόνο κινητών τηλεφώνων, αλλά πολύ περισσότερων συσκευών στο internet, ενώ παράλληλα έχουν ικανότητα διαχείρισης μεγάλων όγκων δεδομένων. Επιπλέον οι ταχύτητες σύνδεσης είναι πολλαπλάσιες των δικτύων 4ης γενιάς (4G). Σημαντικό όφελος των δικτύων 5G είναι η πολύ χαμηλή απόκριση τους, δηλαδή ο χρόνος που απαιτείται για να φτάσουν τα δεδομένα από μία συσκευή στον τελικό προορισμό τους. Εφαρμογές τεχνολογιών ασύρματων δικτύων ενδεικτικά χρησιμοποιούνται στην Αυτοκινητοβιομηχανία, τις Μεταφορές, την Εφοδιαστική Αλυσίδα, τη Βιομηχανία, τα Δίκτυα Υποδομών και την Υγεία.

Πηγή: OECD, The road to 5G networks: Experience to date and future developments, Digital Economy Papers, 2019. Digital Economy Report 2019, United Nations Conference on Trade and Development, United Nations.

Η τρισδιάστατη εκτύπωση αφορά στη χρήση είτε ειδικών εκτυπωτών από την ίδια την επιχείρηση, είτε υπηρεσιών εκτύπωσης που παρέχονται από άλλες επιχειρήσεις, για τη δημιουργία τρισδιάστατων φυσικών αντικειμένων χρησιμοποιώντας την ψηφιακή τεχνολογία.

Πηγή: ΕΛΣΤΑΤ, Έρευνα για τη Χρήση τεχνολογιών πληροφόρησης, επικοινωνίας και ηλεκτρονικού εμπορίου στις επιχειρήσεις, έτους 2020.

Τα συστήματα και οι εφαρμογές νέφους είναι ψηφιακοί πόροι αποθήκευσης και υπολογιστικής ισχύος που είναι διαθέσιμα από απόσταση και κατά παραγγελία μέσω του διαδικτύου. Το υπολογιστικό νέφος αναφέρεται στις υπηρεσίες τεχνολογιών πληροφόρησης και επικοινωνίας που χρησιμοποιούνται μέσω του διαδικτύου για την πρόσβαση σε λογισμικό, υπολογιστική δύναμη, χωρητικότητα αποθήκευσης κλπ. Αυτές οι υπηρεσίες έχουν τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:

• Παραδίδονται από τους εξυπηρετητές των παρόχων της υπηρεσίας του υπολογιστικού νέφους,
• Μπορούν εύκολα να ανέβουν ή να κατέβουν κλίμακα (π.χ. αριθμός χρηστών ή αλλαγή χωρητικότητας αποθήκευσης),
• Μπορούν να χρησιμοποιηθούν κατόπιν παραγγελίας από τον χρήστη, τουλάχιστον μετά από την αρχική εγκατάσταση (χωρίς ανθρώπινη επαφή με τον πάροχο της υπηρεσίας) και
• Είναι πληρωμένες, είτε ανά χρήστη, βάσει της χρησιμοποιημένης χωρητικότητας, είτε είναι προπληρωμένες.

Το υπολογιστικό νέφος μπορεί να περιλαμβάνει συνδέσεις μέσω Εικονικών Ιδιωτικών Δικτύων.

Πηγές: ΕΛΣΤΑΤ, Έρευνα για τη Χρήση τεχνολογιών πληροφόρησης, επικοινωνίας και ηλεκτρονικού εμπορίου στις επιχειρήσεις, έτους 2020 και Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης και Ηλεκτρονικού Περιεχομένου, Η μέτρηση των δραστηριοτήτων Επιστήμης, Τεχνολογίας και Καινοτομίας, Εγχειρίδιο του Όσλο, 2018, Κατευθυντήριες Γραμμές για τη Συλλογή, την Παρουσίαση και την Χρήση Στατιστικών Δεδομένων για την Καινοτομία, 4η έκδοση της μεταφρασμένης έκδοσης, σελ. 286, Πρωτότυπη έκδοση των ΟΟΣΑ και Eurostat με ISBN 978-618-5557-20-1.

Οι ψηφιακές δεξιότητες μπορούν να οριστούν ως μια σειρά από δυνατότητες χρήσης ψηφιακών συσκευών, εφαρμογών επικοινωνίας και δικτύων για πρόσβαση και διαχείριση πληροφοριών. Στο πλαίσιο της επιστήμης, αυτές οι δεξιότητες περιλαμβάνουν την κατανόηση λογισμικού, εργαλείων και δεδομένων.

Πηγή: OECD, 2020, Ανακτήθηκε από: https://www.oecd.org/officialdocuments/publicdisplaydocumentpdf/?cote=DSTI/STP/GSF(2020)6/FINAL&docLanguage=En, σελ. 61.

Τα ψηφιακά εργαλεία χρησιμοποιούνται για ένα συγκεκριμένο σκοπό ή για την εκτέλεση μιας συγκεκριμένης λειτουργίας επεξεργασίας πληροφοριών, επικοινωνίας, δημιουργίας περιεχομένου, ασφάλειας ή επίλυσης προβλημάτων.

Πηγή: OECD, 2020, Ανακτήθηκε από: https://www.oecd.org/officialdocuments/publicdisplaydocumentpdf/?cote=DSTI/STP/GSF(2020)6/FINAL&docLanguage=En, σελ. 61.

Οι ψηφιακές πλατφόρμες είναι μηχανισμοί που βασίζονται σε τεχνολογίες πληροφορικής και επικοινωνιών, συνδέουν και ενσωματώνουν στο περιβάλλον του διαδικτύου τόσο τους παραγωγούς όσο και τους χρήστες προϊόντων, υπηρεσιών ή περιεχομένου. Συνήθως σχηματίζουν ένα οικοσύστημα, μέσα στο οποίο παραγγέλνονται, αναπτύσσονται και πωλούνται αγαθά και υπηρεσίες, και δημιουργούνται και ανταλλάσσονται δεδομένα.

Πηγή: Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης και Ηλεκτρονικού Περιεχομένου, Η μέτρηση των δραστηριοτήτων Επιστήμης, Τεχνολογίας και Καινοτομίας, Εγχειρίδιο του Όσλο, 2018, Κατευθυντήριες Γραμμές για τη Συλλογή, την Παρουσίαση και την Χρήση Στατιστικών Δεδομένων για την Καινοτομία, 4η έκδοση της μεταφρασμένης έκδοσης, σελ. 287, Πρωτότυπη έκδοση των ΟΟΣΑ και Eurostat με ISBN 978-618-5557-20-1.

Η ψηφιακή ικανότητα περιλαμβάνει την υπεύθυνη χρήση και ενασχόληση με τις ψηφιακές τεχνολογίες, με αυτοπεποίθηση και κριτικό πνεύμα, για τη μάθηση, την εργασία και τη συμμετοχή στην κοινωνία. Περιλαμβάνει την παιδεία στις πληροφορίες και τα δεδομένα, την επικοινωνία και τη συνεργασία, την παιδεία στα μέσα επικοινωνίας, τη δημιουργία ψηφιακού περιεχομένου (συμπεριλαμβανομένου του προγραμματισμού), την ασφάλεια (συμπεριλαμβανομένης της ψηφιακής ευημερίας και των ικανοτήτων που σχετίζονται με την κυβερνοασφάλεια), ζητήματα πνευματικής ιδιοκτησίας, την επίλυση προβλημάτων και την κριτική σκέψη.

Πηγή: Επίσημη Εφημείδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (4.6.2018), Σύσταση του Συμβουλίου της 22ας Μαίου 2018 σχετικά με τις βασικές ικανότητες της διά βίου μάθησης (Κείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ) C189/1, Ανακτήθηκε από: https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/PDF/?uri=CELEX:32018H0604(01)&from=EN, σελ. 9 (Τελευταία πρόσβαση 13-02-2023).

Σημείωση: Υπάρχουν διάφοροι όροι, όπως οι «ψηφιακές δεξιότητες», ο «ψηφιακός εγγραμματισμός», ο «ψηφιακός αλφαβητισμός» και οι «δεξιότητες που σχετίζονται με τις ΤΠΕ» οι οποίες χρησιμοποιούνται συχνά ως συνώνυμα του όρου «ψηφιακή ικανότητα». Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ο όρος  «ικανότητα» είναι ευρύτερος καθώς ορίζεται ως «ένας συνδυασμός γνώσεων, δεξιοτήτων και στάσεων, όπου: α) οι γνώσεις συνίστανται στα ήδη εδραιωμένα γεγονότα και αριθμητικά στοιχεία, έννοιες, ιδέες και θεωρίες που υποστηρίζουν την κατανόηση ενός συγκεκριμένου τομέα ή αντικειμένου· β) οι δεξιότητες ορίζονται ως η ικανότητα και η δυνατότητα εκτέλεσης διαδικασιών και αξιοποίησης των υφιστάμενων γνώσεων για την επίτευξη αποτελεσμάτων· γ) οι στάσεις αντιστοιχούν στην προδιάθεση και τις νοοτροπίες δράσης ή αντίδρασης απέναντι σε ιδέες, άτομα ή καταστάσεις».

Πηγή:European Commission - https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EL/TXT/PDF/?uri=CELEX:32018H0604(01)&from=EN.  σελ. 7.

«Ψηφιακή τεχνολογία» καλείται και θεωρείται οποιοδήποτε προϊόν ή σύστημα, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί, για να δημιουργηθεί, ιδωθεί, διανεμηθεί, τροποποιηθεί, αποθηκευτεί, ανακληθεί, μεταφερθεί και παραληφθεί πληροφορία ηλεκτρονικά, όπως για παράδειγμα, οι προσωπικοί υπολογιστές, οι έξυπνες συσκευές ή σύνθετα συστήματα διαχείρισης πληροφορίας, όπως τα ERP.

Πηγή: (στο) European Commission and Joint Research Centre, DigComp 2.2, The Digital Competence Framework for Citizens With new examples of knowledge, skills and attitudes, σελ. 65.

Η ψηφιακή υπηρεσία επιτρέπει σε έναν χρήστη (πολίτη, καταναλωτή) να δημιουργεί, επεξεργάζεται, αποθηκεύει ή να έχει πρόσβαση σε δεδομένα σε ψηφιακή μορφή και να μοιράζεται ή να αλληλεπιδρά με τα δεδομένα σε ψηφιακή μορφή, τα οποία αναρτώνται ή δημιουργούνται από τον ίδιο χρήστη ή άλλους χρήστες αυτής της υπηρεσίας (EU) 2019/770).

Πηγή: (στο) European Commission and Joint Research Centre, DigComp 2.2, The Digital Competence Framework for Citizens With new examples of knowledge, skills and attitudes, σελ. 65.

Ο ψηφιακός μετασχηματισμός αναφέρεται σε μια διεργασία υιοθέτησης ψηφιακών εργαλείων και μεθόδων κυρίως από οργανώσεις που δεν συμπεριελάμβαναν τον ψηφιακό παράγοντα στον πυρήνα της δραστηριότητάς τους ή δεν συμβαδίζουν με το ρυθμό αλλαγών στις ψηφιακές τεχνολογίες.

Πηγή: Observatory of Public Section Innovation (“OPSI”) – OECD, Ανακτήθηκε από: https://oecd-opsi.org/guide/digital-transformation/.